Geboren worden is een hele belevenis. Ongeveer negen maanden lang lag je baby te baden in de veilige cocon van jouw baarmoedernest. En dan… is het tijd om de wereld tegemoet te treden. Maar welke wereld zal de baby ontmoeten? Dit is een artikel over het belang van de eerste uren na de geboorte en wat deze een leven lang kunnen betekenen.
Hechting of scheiding?
Een halve eeuw geleden was het in onder andere Amerika ziekenhuisroutine om bevallingen uit te voeren onder volledige narcose. Het kind werd uit de buik gesneden en te rusten gelegd, en het kon uren of soms dagen duren voordat de moeder het te zien kreeg. Helaas hoor ik nog steeds verhalen van vrouwen die in ziekenhuizen moeten aandringen om hun kindje meteen te mogen zien na een geboorte via keizersnede, al lijkt het bijna onmogelijk dat dit vandaag de dag nog gebeurt.
In mijn praktijk vraag ik steeds aan vrouwen hoe ze zelf geboren zijn en of er speciale gebeurtenissen voorkwamen tijdens de zwangerschap, bij de geboorte of net er na. Steeds zie ik hoe deze reeds een belangrijke imprint meegeven en hoe levensthema’s hieruit af te leiden zijn. Ik zie het niet louter als ‘doordat dit gebeurde, ben ik nu zo’, wat als een verdoemenis klinkt, maar ik zie eerder een levensplan dat zich al heel snel kenbaar maakt en ontwikkelt, waardoor bepaalde uitdagingen onoverkomelijk kernthema’s worden die een leven lang uitgedragen dienen te worden. Met die info weet ik op zich al genoeg over een persoon. Wanneer ik hoor dat zij als pasgeboren baby niet de mogelijkheid gekregen hebben om een veilige hechting op te bouwen met de moeder vlak na de geboorte, dit door ziekenhuisroutines of doordat ze te vroeg geboren zijn en soms wekenlang in afzondering in de couveuse moesten, zie ik volwassenen voor wie de wereld niet veilig is. Ze zijn overlevers geworden, sterke doorzetters, en vaak ook vechters. Steeds maar vechten om vooruit te komen, vechten tegen de omgeving, vechten om gezien te worden zonder zichzelf warmte te gunnen, want dit was hun eerste levenservaring. De uitdaging hier ligt in de veilige wereld van binnen te vinden en de warmte die ze niet kregen in zichzelf te zoeken. Die prille ervaring in afscheiding en eenzaamheid zal zich steeds opnieuw herhalen in andere situaties en met andere mensen en zo de noodzaak doen ontstaan deze thema’s in hun innerlijke wereld te doorleven, zodat de ziel kan groeien. Want wat de buitenwereld jou niet geschonken heeft, dien je steeds in
de innerlijke omhulling te vinden. De eerste gouden uren!
Hieronder enkele belangrijke tips om te onthouden en zoveel mogelijk te respecteren tijdens de eerste uren na de geboorte voor een veilige hechting, zowel fysiek al emotioneel:
- Uit de buik op de buik: leg je baby’tje naakt op je naakte buik/borst, sla je armen er om heen en dan pas een dekentje, zodat hij van maximaal huidcontact kan genieten.
- Het eerste uur na de geboorte is de baby erg wakker en alert. De zoek- en zuigreflexen zijn dan erg sterk. Reflexmatig zal je baby op zoek gaan naar de borst. Als je dit proces laat gebeuren, zal je baby je borst ook zelf vinden en in de mond nemen. Dit proces gaat het gemakkelijkst als het huidcontact met de moeder na de bevalling niet verbroken wordt voordat de baby de kans heeft gekregen van de borst te drinken.
- Het is aan te raden om niemand anders dan de ouders de baby te laten aanraken. De immuniteit van de baby zal hierdoor sterker worden.
- In de buik bestaat er eenheid tussen enerzijds de baby en anderzijds de placenta met de navelstreng. Er vindt een voortdurende uitwisseling van bloed plaats die ook nog doorgaat na de geboorte en de navelstreng nog aan het kloppen is. 70% van de hoeveelheid bloed zit bij de geboorte in het kindje zelf, de overige 30% zit in de placenta met de navelstreng (bij premature baby’s zit er een nog hoger percentage in de placenta met navelstreng). Wanneer de navelstreng direct na de geboorte wordt doorgeknipt, loopt het kindje een groot percentage van de hoeveelheid bloed met essentiële stoffen mis. Voor de gezondheid van het kindje is het dus van groot belang dat de navelstreng na de geboorte uitklopt, zodat het lichaampje al haar waardevolle bloed meekrijgt. Ook krijgt het kindje na de geboorte nog zuurstof binnen via het bloed in de navelstreng, waardoor het geleidelijk aan kan wennen aan ademhalen. Wanneer de navelstreng wordt doorgeknipt, krijgt de baby echt een schok, omdat het plotseling volledig is aangewezen op de – voor haar geheel nieuwe – ademhaling.
Voor meer info; Anna Verwaal http://www.fromwombtoworld.com/contact/